Dua belas niche yang dicipta dalam seni bina Francesco Borromini dibiarkan kosong selama beberapa dekad. Apabila pada tahun 1702 Paus Clement XI dan Benedetto Cardinal Pamphili, imam agung archbasilica, mengumumkan rancangan besar mereka untuk dua belas arca yang lebih besar daripada kehidupan Apostles (menggantikan Judas Iskariot dengan Saint Paul) untuk mengisi ceruk, suruhanjaya itu dibuka kepada semua pengukir terulung Barok Rom akhir-akhir ini.[lower-alpha 1] Setiap patung akan ditaja oleh seorang putera raja yang terkenal dengan Paus sendiri menaja Saint Peter dan Cardinal Pamphili Saint John the Evangelist.Kebanyakan pengukir diberi lakaran yang dilukis oleh pelukis kegemaran Pope Clement, Carlo Maratta, yang mana mereka harus mematuhinya, tetapi dengan pengecualian yang ketara ialah Pierre Le Gros the Younger, yang berjaya enggan mengukir. kepada reka bentuk Maratta dan akibatnya tidak diberi lakaran.[5]

Pengukir dan arca mereka mengikuti dan bertarikh mengikut Conforti (tarikh mencerminkan penemuan arkib tetapi model untuk kebanyakan mesti telah wujud sebelum ini):

Dinding Selatan

• St. Simon
  by Moratti
• St. Bartholomew
  by Le Gros
• St. James the Lesser
  by de' Rossi
• St. John
  by Rusconi
• St. Andrew
  by Rusconi
• St. Peter
  by Monnot

Dinding Utara

• St Paul
  by Monnot
• St James the Greater
  by Rusconi
• St Thomas
  by Le Gros
• St Philip
  by Mazzuoli
• St Matthew
  by Rusconi
• St Jude Thaddeaus
  by Ottoni